maandag 27 augustus 2012

Update

zondagavond stopt een auto voor de deur: perfecte gastvrouw J. staat voor de deur en levert de metalen spatborden af (ik monteer toch de polyester spatborden sinds ik gezien heb dat zelfs Jeepfan42 polyester exemplaren heeft) Ook de deuren heeft ze bij zich. Daarvan is het tentdoek om te huilen. Helemaal weggerot. Het frame is echter nog perfect. Komt volgend jaar wel! In ieder geval scheelt het een hoop troep in de bak van de Jeep als ik hem (misschien wel volgende week) naar de vaste wal breng.

Maandagavond belt AJ met een update: Hij is de hele dag in de weer geweest om de motor beter af te stellen. Hij was niet tevreden over het stationair draaien. Hij kwam er niet helemaal uit en heeft expert Louis van zijn boot getrokken. Een onnavolgbaar verhaal over ontstekingsmomenten, gekoppelde krukassen, fouten bij de revisie en de verbinding tussen ontsteking en oliepomp volgt. Hij vergeet dat ik nog niet eens monteur 2e echelon ben. In ieder geval, om een lang verhaal kort te maken: de motor loopt nu als een zonnetje.  


Helemaal te gek: Een Nekaf

Het bleef nog lang onrustig. De buren kwamen langs, Douwe kwam even een peuk roken en de drank vloeide rijkelijk.
Met een lichte hoofdpijn gaan we de volgende dag verder. Nu wordt het nog leuker. We besteden de dag aan het aanbrengen van zoveel mogelijk onderdelen om de troep in de garage op te ruimen. Het gaat helemaal geweldig. We missen tot nu toe geen enkel onderdeel. Alles is er. Alle moeren liggen netjes in zakjes met een briefje er bij in een doos.

Als we de Nekaf nog eens inspecteren blijken we weer een enorme meevaller te hebben. De lekke radiateur blijkt niet lek te zijn. Kennelijk was het vervangen van een slang voldoende om de lekkage te verhelpen. Zo blijven de kosten tot nu toe beperkt tot 32 euro voor een remrevisieset. (en 12 liter oldtimerolie van de supersnelle oliehandel Metropa uit Rotterdam.)

Ook het buizenstelsel voor de huif, het slechtst uitziende deel van de hele Jeep blijkt na een nacht in de WD40 in redelijke staat. Ik was bang dat het niet meer te restaureren zou zijn maar na het wegkrabben van 10 lagen verf valt het geheel mee.    

We gaan nu met de voorbereidingen bezig voor de laatste grote klus: de elektrische installatie. Daarvoor krijg ik s'ochtends eerst een theorieles Multimeten met de pas gekochte multimeter. Stroom, spanning, weerstand, alles passeert de revue. Ik snap het een beetje. Volgende week zal ik me er verder in vastbijten, nu eerst het dashboard monteren. Ik meet om te oefenen het clignoteurschakelaartje door en ontdek een piepklein lampje: HET WERKT! Daarna zetten we het dashboard vast.














We hebben nog een uurtje. Er ligt nog 1 puzzel in de garage. De achterbank met een doos vol losse klemmen en haken. Het is een voordeel dat ik modelbouwer ben. Na een tijdje puzzelen (we weigeren namelijk in het boek te kijken) zien we hoe die bank zit. Hij is inklapbaar en vast te klemmen.
Ook de motorkap en het raam plaatsen we. Het lijkt nu een echte Nekaf.


 











En nadat ik AJ op het hart heb gedrukt om niets aan de kabelboom te doen omdat ik dat wil doen (ik moet het leren tenslotte!!) pak ik de boot. Komende week weer werken. Heb ik eigenlijk helemaal geen tijd voor.


Proefrijden of problemen deel 2

Na het ontbijt wrijven we ons in de handen en checken op ons lijstje wat we allemaal nog moeten doen. We komen tot de conclusie dat we met de motor voorlopig wel klaar zijn. De pedalen zitten ook op hun plek maar kunnen niet bediend worden omdat er geen stoelen in zitten.
Die stoelen zijn een fluitje van een cent maar als we er mee willen beginnen ontdekken we nog een belangrijk ding: de benzinetank!!!

Die is splinternieuw gemaakt door een gepensioneerde metaalbewerker en zou perfect moeten passen. AJ heeft echter zijn twijfels en dat is terecht. De tank past niet. De bocht in de bodem is te ruim en belangrijker, hij is veel te hoog. De stoel past er pas op als we die op busjes zetten. Dat is geen gezicht maar voorlopig niet oplosbaar omdat de maker met vakantie is. Geeft niks, we monteren hem en zetten de de stoelen vast.
Daarna kruip ik voor de zoveelste keer onder de auto (gelukkig heeft die een enorme vrije ruimte) om de benzineleidingen vast te zetten. Voorlopig doe ik dat met tierips om de snelheid in het project te houden. Straks op de vaste wal zet ik alle beugeltjes er wel op.
                                                                    geen gezicht 2012!

We worden steeds enthousiaster. De doos met onderdelen gaat steeds meer op een Nekaf lijken en we werken zo snel als we kunnen om hem rijklaar te maken.










Op z'n wielen


Vervolgens gaan we extra vroeg eten om daarna te kunnen proefrijden. Dat willen we namelijk doen als zoveel mogelijk mensen, maar vooral de plaatselijke politie, zitten te eten. Ik heb namelijk berekend dat ik, hoewel ik hem al verzekerd heb, tijdens een proefrit ongeveer 200 verschillende artikelen van WVW, WVR,  RKR enzovoorts (zijn er lang geleden in gestampt) overtreed.

En dan, na het eten, terwijl toeristen met hun fiets blijven staan kijken en andere toeristen uit het raam van hun hotelkamer hangen, stap ik in en start de motor....................



De motor start maar hij rijdt NIET. De koppeling zit vast. We rukken en scheuren aan de auto om de verkleving, die ontstaan is door langdurig stilstaan, op te heffen. Het lukt niet. De enige oplossing is om hem op straat te zetten en hem aan te duwen. Gelukkig staat onze sleutelplek op een duin en met mijn volle 90 kilo getraind reuzel kan ik de auto aanduwen. AJ juicht en scheurt weg.
We kunnen wel janken van vreugde!!!!!1

FILMPJE>>>>>>>>>>>>>>











Proefrijden of problemen?

Een weekend na de proefdraaitest (mooi scrabblewoord) ben ik terug op het eiland. AJ kon niet stilzitten en heeft een groot aantal kleine klusjes gedaan. Hij heeft onder andere de carrosserie vastgezet op het frame omdat anders de pedalen niet kunnen worden gemonteerd. De bedoeling is namelijk dat we gaan proberen dit weekend te RIJDEN met de Nekaf!!! Maar daarvoor moet nog heel veel gebeuren en kunnen we geen problemen gebruiken.

Het belangrijkste onderdeel van iedere auto is de rem. Die krijgt veel aandacht omdat de verkoper heeft verteld dat de hoofd remcilinder lekte. Of dat zo is kunnen we niet beoordelen maar ik heb het zekere voor het onzekere genomen en een revisiesetje bij Jeepfan42 gehaald. (bedankt Chris. Ook voor je adviezen)

                                    remcilinder wordt gehoond. (weet niet of ik het goed schrijf ;-)

Als dat klaar is kan de rem er weer op en kunnen de wielen er af om de remtrommels te inspecteren en de remmen te ontluchten. Dat gaat bijna helemaal mis. Met geen mogelijkheid krijg ik de linker wielen van de auto. Ik durf niet met volle kracht te draaien omdat ik bang ben de wielmoeren te vernielen. Het is bizar dat het niet wil omdat alle andere bouten en moeren moeiteloos los gaan. Eerst maar ff WD40 er op. Dat werkt ook niet. Dan krijgen we bezoek van een vriend van AJ die auto restaurateur is. Hij ziet dat het Engels schroefdraad is en dat de wielmoeren de andere kant op draaien.

Hoewel de vriend zijn goede kleren aan heeft zit hij binnen 2 minuten met 2 steeksleutels de remmen af te stellen. Die hulp kunnen we wel gebruiken want de tijd schrijdt voort. (bedankt Louis)

120 jaar auto ervaring aan het sleutelen.

Als de remmen klaar zijn doe ik de volgende klus. Ik stel de uitlaatkleppen en ben apetrots als het lukt. Weer valt op hoe perfect de motor nog is na al die jaren. Het inwendige ziet er allemaal als nieuw uit. (Net als de remmen trouwens) 
                                                                               poppetje met Harlekijnmuts. (tijd om te stoppen?)

Toch kost het allemaal veel tijd en de weersverwachtingen zijn niet goed. Voor het sleutelen niet erg maar proefrijden in een open skelter trekt ons niet erg.



De volgende klus is het aanbrengen van alle pedalen. Als we daarmee willen beginnen ontdekken we het eerste echte serieuze probleem: De auto is getordeerd. Weliswaar een beetje maar toch... Als je de horizontale lijnen van de achterzijde bak en bak bovenzijde dashboard vergelijkt, is de auto aan de linker achterzijde ongeveer anderhalve centimeter hoger dan aan de rechter achterzijde. Hoe dit kan weten we niet. Hij kan gewoon scheef staan  op zijn bokjes op een hellend stuk oprit maar in het ergste geval is er ooit een  aanrijding geweest. Dat kunnen we ons gezien de verdere staat van de auto niet voorstellen. We besluiten de auto links voor op iets dikkere rubbers te zetten. Anderhalve centimeter is genoeg maar dat heeft gevolgen voor de gaten in de vloer waar de pedalen doorheen moeten. Gelukkig is het het gaspedaal wat de meeste problemen geeft en laat die nou uit een aantal aan elkaar gekoppelde metalen draden bestaan. Toch kost het veel tijd om het gaspedaal goed te laten lopen. Het verplaatsen van de bak heeft trouwens wel als voordeel dat de voet startknop nog beter past. Misschien hoort het wel zo dat de bak niet helemaal recht is.

      S' avonds gaan we in het donker naar een ander deel van het eiland. Daar woont iemand met een prachtig opgeknapte Nekaf. Die gaan we bekijken om te ontdekken hoe bepaalde dingen zitten. Als de eigenaar hoort dat ik bij mijn Nekaf een Jerrycan van de Bundeswehr heb ontsteekt hij in grote woede. "geen moffentroep op een Nekaf " roept hij. De volgende dag brengt hij een Jerrycan van de KL langs met de datum 1953. Bedankt Douwe!

  
    

maandag 20 augustus 2012

Bloody hot

Op de heetste dag van het jaar beginnen we om 9 uur te sleutelen. We zijn verschrikkelijk nieuwsgierig of we de motor aan de praat krijgen. Omdat de benzinetank er nog niet in zit halen we bij de pomp een jerrycan benzine en sluiten een los in een doos liggen leiding aan op de brandstof pomp.

Daarna plaatsen we de beide accu's in de accubak. Gek trouwens dat die bak helemaal gaaf is terwijl de accubak deksel zo rot als een mispel is.



Nu gaan we de startmotor checken waar we op het eerste probleem stuiten. Hij doet het niet. Bij doormeting blijkt er wel stroom in het startrelais te gaan maar er niet uit. Dat klopt want het ding is aan de binnenkant helemaal zwart en de startknop is zo los afgesteld dat het relais geen contact kan maken. Na schoon maken en opdraaien van de stelschroef kunnen we hem testen. Het voetpedaal van opzij met de hand indrukken gaat zwaar maar wil wel. De startmotor werkt!!!!



     Het startmoment komt nu dichtbij. We draaien een brandstofleiding los en controleren of de brandstofpomp werkt. Uiteraard doet die het ook.

Dan moeten we nog iets doen aan de koeling. dat is belangrijk want het is inmiddels ruim 30 graden en we staan in de volle zon te werken. De bak van de Nekaf kunnen we al bijna niet meer aanraken van de hitte.
Dik 4 liter water gaat er in de radiateur. We doen eerst maar gewoon water want we weten niet of ie goed is. Dat blijkt een goed idee want voor het eerst vinden we iets dat niet goed is. De radiateur lekt. Een beetje maar genoeg om hem niet goed te keuren. Proefdraaien gaat maar als ie over een paar weken naar de vaste wal verhuist is dat één van de eerste dingen die ik moet laten repareren.

Dan, na de lunch en na montage van een spiksplinternieuwe knalpot het grote moment. Met mijn ene hand druk ik op het startpedaal en met mijn andere hand probeer ik het emotionele moment vast te leggen. Dat lukt en na jaren komt de Nekaf zonder enig probleem tot leven.

Hieronder een stukje film van de draaiende motor. Het eerste filmpje blijft in mijn eigen "archief" Niemand hoeft te zien hoe volwassen mannen elkaar huilend in de armen vallen :-)


Na de eerste testen zetten we de Jeep op blokken en testen de aandrijving door de auto in de versnelling te zetten. Zonder koppeling gaat dat niet helemaal zonder slag of stoot maar na enig tandenpoetsen blijkt de aandrijving ook te werken.
Tijd om te stoppen. Ik moet een boot halen.



No problems

S'middags gaan we verder. Ondertussen staan de buurtkinderen te kijken en vinden de auto "erg cool meneer." Nu al! Dat belooft wat als ie af is.
We gaan verder met de contactpuntjes. Daar zit meer dan een millimeter afstand tussen en AJ vraagt zich af hoe de Nekaf ooit kan hebben gereden.

                                                     ziet er wel erg gaaf uit.

Daarna checken we het ontstekingstijdstip en draaien de thermostaat er af. Die zit vol troep maar werkt na controle wel goed.

Nog steeds verbazen we ons er over dat alle onderdelen er zo goed uit zien. ook alle schroeven en moeren zitten normaal vast en gaan zonder moeite los.
Op het blok ontdekken we een metalen plaatje van de  hoofdwerkplaats TD van defensie. De motor is in 1990 gereviseerd. AJ denkt dat ie daarna waarschijnlijk maar heel weinig kilometers meer heeft gemaakt.

Omdat het allemaal van een leien dakje gaat draaien we de carburateur van de motor af. Da's lachen want wat in het defensie monteurhandboek staat klopt. Als de bouten normaal los willen hoeft het kleppendeksel er niet af. Petje af voor de zorgvuldigheid van de schrijvers van defensie.

Er zit wat stof in de carburateur maar verder zit alles er perfect uit dus na inspectie schroeven we hem weer dicht.


Bij de bouwdoos zit een nieuwe V snaar set. De twee snaren zetten we op de juiste plek en daarna monteer ik de loeizware dynamo en span de snaren. AJ gaat ervan uit dat de dynamo  vast wel goed zal zijn gezien de staat van de andere onderdelen. En zo niet, hij is er in een paar minuten weer af te halen.  

Het begint aardig schemerig te worden dus het wordt tijd een voor een biertje. AJ weet vrijwel zeker dat we morgen gaan proefdraaien dus voor we stoppen gaan beide accu's aan de lader. 

tzt maar opnieuw in de verf zetten.



 

zondag 19 augustus 2012

De grote verhuizing

Dag 1. Om half 10 staan we met opgestroopte mouwen bij de verkoper. Die heeft al wat voorbereidend werk gedaan. Een paar tellen later staat als een soort reuzenskelter het chassis buiten.


Daarna tillen we met 4 man de bak naar buiten en leggen hem los op het onderstel zodat we de rest van de bouwdoos in de bak kunnen vervoeren.


Na een uurtje hebben we een complete uitdragerij inclusief 4 spatborden (2 originele en 2 polyester replica's) in de bak en binden we hem voor (niet achter want we moeten een duin af) de dikke BMW van AJ. Om hem met de neus in de juiste richting te krijgen moeten we hem voor- en achteruit duwen. Dan merk je dat dit kleine autootje toch meer dan 1200 kilo weegt en geen stuurbekrachtiging heeft.

























Na een kwartiertje hebben we het oude beestje onder de carport bij zwager en leggen we het volledige bouwpakket in de garage. Dozen vol onderdelen en boterhamzakjes meet schroeven en moeren stapelen we in alle hoeken. Volgens mij hebben we een hele goede koop gedaan omdat we overal splinternieuwe onderdelen tegenkomen.  Van stickers en pakkingsets tot nieuwe bekleding voor de stoelen en pedaalrubbers. Het lijkt er op dat de Nekaf helemaal compleet is.  



Puntgave motorkap.

AJ wil geen tijd verliezen, loopt een paar keer om de auto heen en besluit dat we maar eens moeten proberen de motor aan de praat te krijgen. En omdat we overal goed bij kunnen en tijd zat hebben gaan we eerst maar eens alle motoronderdelen inspecteren en afstellen. Bij het verwijderen van de bougies lopen we tegen het eerste probleem aan. De bougiekabels zitten op de bougies geschroefd een willen niet los. Misschien is er een trucje voor. Ik zoek in de 800 pagina's handleiding en vind de paragraaf: "Wat te doen als de bougiekabels niet los willen?"  ECHT WAAR! het staat er letterlijk. Kennelijk zijn wij niet de eersten die tegen dat probleem aan lopen en hadden de monteurs er 50 jaar geleden ook al last van. 

  

De bougies zien er niet slecht uit. Daarna halen we het kleppendeksel er af om de inlaatkleppen te controleren. Dat ziet er niet slecht uit. In een paar kleppen zit teveel speling en die stellen we af met behulp van de afstelgegevens uit de monteurshandleiding. Het is verschrikkelijk handig dat we de motorkap en de spatborden er af hebben want we kunnen overal perfect bij. Dat is niet het enige. Alle bouten en moeren zitten netjes vast en gaan zonder moeite los. So far, so good. Het gaat van een leien dakje.



Het scheelt dat ik mij als complete leek heb ingelezen in de werking van de verbrandingsmotor door het ANWB boek te lezen. Ik snap nu wat ik onder leiding van de expert aan het doen ben. En de NEKAF is een perfect oefenmodel om je beginnende vaardigheden op te oefenen. Nu eerst maar ff lunchen.

woensdag 15 augustus 2012

een schriftelijke cursus autotechniek

Wanneer we de garage van de verkoper verlaten wrijft zwager zich in zijn handen. "Gaan jullie maar op vakantie. Als je over 3 weken terugkomt is de auto klaar" zegt ie met een grijns van oor tot oor. Diep in mijn hart heb ik dat het liefste maar daarvoor heb ik die auto niet gekocht. De bedoeling is dat ik leer sleutelen. AJ belooft ervan af te blijven en ik neem me voor me te gaan inlezen in de techniek. Gezien de grootte van het motorblok kan dat niet zo moeilijk zijn. Een benzinegrasmaaier heeft tegenwoordig een grotere motor.
Met dank aan de zegeningen van internet heb ik binnen 2 dagen de complete instructiehandleiding van de Nekaf M38A1 gevonden en gedownload. Het printen is even slikken. Bij elkaar 800 pagina's foto's, tekeningen en tekst. Godzijdank in Jip en Janneketaal ( de leerling monteurs uit de jaren 50 moesten het ook snappen) maar 800 pagina's blijven 800 pagina's.


Geen idee waar ik moet beginnen. Ik lees hier en daar wat maar ontdek kop noch staart. Eerst maar met vakantie.

Aan het einde van de vakantie vind ik op een rommelmarkt voor 1 euro een ANWB cursusboek "pech onderweg" uit 1986.


Dat boek is een openbaring en gaat er bij mij in als het evangelie in een ouderling.
Hoofdstuk na hoofdstuk staat het principe van de moderne auto (anno 1986, met carburateur en bougies) beschreven. Ik weet nu wat een drukgroep is, de monokinetische koppeling, de nokkenas, arbeidsslag, onderbreker, enz enz. Kom maar op met die Jeep. Ik ben er klaar voor. (nou ja, och....klaar)

 

Een ontplofte Jeep

Het valt niet mee. In de garage staat een chassis met een stuur, wat pookjes, iets wat op een motor lijkt en een grill. In een hoek staat de carrosserie op z'n kant. Waar ik ook kijk staan, hangen en liggen onderdelen. Koperen leidingen liggen her en der en iets wat ooit een kabelboom was ligt verfrommeld over de motor heen.
Ik ben niet blij. Vergeet niet dat ik HELEMAAL NIETS  van motoren af weet. Ik aarzel en stotter en niet alleen om mijn onderhandelingspositie te versterken.
AJ ziet me verdrietig kijken en fluistert dat "het allemaal wel meevalt"en dat "hij die motor binnen een dag aan de praat heeft." Ik besluit in het diepe te springen en te vertrouwen op het oordeel van de expert. Er valt weinig te onderhandelen. De prijs staat vast maar ach, het is een koopje. (slik)
We spreken af dat ik de Jeep na de vakantie kom ophalen. Dan transporteren we hem op de één of andere manier van de garage van de verkoper naar het huis van AJ.  Dat het chassis geen remmen heeft, dat we een duin af moeten en onmiddellijk na de duin een woonwijk in, is van later zorg.


De verkoper is enthousiast en wijst me op alle reserveonderdelen. Ik heb er een hard hoofd in.




Oude wens

Het geld brandt mij in de zak en de garage is leeg. Het jaren en jaren oude idee om een oud legervoertuig te kopen komt weer boven. Dat idee was al vaker bij me opgekomen maar omdat mijn technische kennis nihil is (ik kan een fiets repareren en daarmee houdt het op) was het bij wishful thinking gebleven.
Wel had ik het er vaak met mijn zwager AJ over gehad. Hij weet alles van auto's, motoren, repareren en restaureren en heeft ook de middelen. We hadden het al eens gehad over een Willys, een VW Kubel of, de heilige graal, een VW Schimmwagen.


Die laatste valt af wegens te duur, te zeldzaam en geen onderdelen. In de VS staat 1 te koop maar daar is geen lol aan omdat die al is gerestaureerd en, oh ja, die moet 150.000 dollar kosten.
Het handigste is een Nekaf Jeep. Zeldzaam maar niet te zeldzaam, betaalbaar en, belangrijk, volop onderdelen op het internet te vinden.



Met AJ heb ik het er weer een paar keer over. Hij wordt enthousiast want hij is gek van auto's opknappen. Ik vraag hem om eens in zijn netwerk rond te kijken. Per slot van rekening woont hij op een van de Waddeneilanden en daar stikt het van de oude terreinvoertuigen.



Binnen 2 dagen belt hij me. "ik weet er 1 te koop. Hij ligt in onderdelen in een garage, is al gedeeltelijk gerestaureerd dus het zware kl..tewerk hoeven we niet meer te doen. Hij vraagt er weinig voor dus je moet vlug wezen."

Het gaat dus allemaal sneller dan ik had gedacht. We kunnen onmiddellijk met project Nekaf beginnen. Maar eerst de zwaarste hobbel te nemen; het overtuigen van mijn lief. Zonder haar instemming komt het project niet van de grond. Niet dat ik niet zelf mag beslissen. ( ik ben thuis baas; als ik zeg dat ik de afwas doe, dan doe ik de afwas) maar ik heb geen zin om tot in lengte van dagen boze blikken en cynische opmerkingen te verdragen. Het scheelt dat haar broer de initiator is en nog enthousiaster dan ik. En voor ik het weet zit ik op de veerboot naar het eiland om de Jeep te bekijken en te onderhandelen.

dinsdag 14 augustus 2012

Motor verkocht. En nu?

2011. De slechtste zomer sinds jaren. Mijn Triumph Tiger staat medio juni nog steeds aan de druppellader in de garage. Spinnen hebben zich onder de buddy genesteld en af en toe blaas ik het stof van het dashboardje.
Soms klaart het even op en rijd ik een stukje, regelmatig zeiknat weer thuis komend. Zo verstrijkt het jaar en  rijd ik ongeveer 2000 kilometer.

2012. In januari is het even lente maar ja, het kan zomaar weer glad worden. Nederland; het enige land met 4 seizoenen per week.
In april wordt het eindelijk even droog en maak ik mijn eerste rit van het seizoen. De dag begint zonnig en vol goede moed rijd ik naar Assen voor een vergadering. Aan het einde van de middag heb ik zin om binnendoor, over de Stellingwerven naar huis te rijden. Een mooie omgeving maar het is er niet voor niets zo groen en vruchtbaar. Halverwege betrekt de lucht, het begint te hozen en kletsnat en verkleumd kom ik thuis.
Motor rijden is een mooi boek. Maar ik heb het uit.

Als ik mijn buurman vertel dat ik overweeg de Tiger te verkopen wordt hij gelijk enthousiast. Na een paar keuringen (hij kent me ;-) wisselen papieren en geld van eigenaar en is mijn garage voor het eerst sinds we hier wonen, leeg.