zaterdag 31 augustus 2013

De letter S (van ontstoord)

Omdat ik met mijn duim nog niet zoveel kracht kan zetten (wat is dat toch een onmisbaar onderdeel van je lichaam) doe ik vandaag een klus die licht is maar veel tijd kost.
In december 2012 heb ik de motorkap kaal geschuurd. Toen kwam ik aan de rechterkant een geschilderde ontstorings "S" tegen in een oud lettertype. Ik nam mij toen voor die letter tzt weer aan te brengen. Voor ik de kap vervolgens groen spoot heb ik er eerst een paar foto;s van gemaakt en precies opgemeten waar die S zat.

























In Word maak ik van het juiste lettertype de S. Zoals ik op de kleuterschool geleerd heb, prik ik de letter over op karton. Met een passer trek ik een cirkel en snijd het geheel zorgvuldig uit.
   Tamponneren is onmogelijk op de gebogen kap dus met een potlood trek ik de vorm over. Daarna schilder ik de S met matte verf en een modelbouwpenseeltje op precies dezelfde plek als waar de S jaren en jaren geleden zat. Het resultaat is prachtig. (al zeg ik het zelf)













Gelijk ook maar de sticker van het eerste legerkorps geplaatst. Ik ben trouwens nog steeds op zoek naar een extra sticker. Bram van Buuren heeft ze niet en die eikel in Nijmegen wil ze me niet verkopen. Nou ja, komt nog wel.
Nu eerst de brandblusserhouder die ik op de kop getikt heb passend maken voor mijn blusser en ontroesten.

Revisie van de carburateur

Op Marktplaats koop ik bij Wilco van "Nekaf on line" een revisieset voor de carburateur. (49,00 eu) Dat zijn dus de kosten niet. Ik krijg een doosje toegestuurd dat boordevol onderdeeltjes zit. Gelukkig zit er ook een tekening in van een opengewerkte Nekaf carburateur. Op die tekening staan nog een paar aandachtspunten.
Zittend in de zon gaan we aan de slag. De carburateur blijkt in veel meer delen uit elkaar te halen zijn dan we in eerste instantie dachten. Al snel ligt de tafel vol onderdeeltjes en pakkinkjes.
 

Het moet gezegd, de onderdelen van Nekaf on line zijn prima en passen goed. Eigenlijk is de hele revisie vrij simpel en een kwestie van oude deeltjes verwijderen en vervangen voor nieuwe. Het moeilijkste is nog om al die kleine dingetjes niet kwijt te raken.
Terwijl we de onderdelen aan het vervangen zijn komen we op plaatsen waar we nog niet eerder zijn geweest en die helemaal vol bagger zitten. Dat moet troep van jaren zijn.


                                   Helemaal vol met troep.










Na 2 uurtjes fröbelen kan ik de carburateur weer monteren. Dat gaat makkelijk want ik ben getraind. Toch schiet ik uit en raak met mijn duim het laatste eindje van de gaskabel. Die schiet onder mijn nagel en de tranen lopen over mijn wangen van de pijn. De dagen daarna zit ik iedere avond met mijn duim in de soda.
Maar goed. De carburateur zit weer op zijn plek en we zijn benieuwd of de auto start en of het onregelmatige gebrobbel over is.
De motor start onmiddellijk. Dat is een zorg minder. Alle onderdelen zitten dus op hun plek. We maken een lange proefrit en stellen de motor zo goed mogelijk af. Het inhouden van de auto is voor een groot deel over maar de motor loopt nog steeds niet goed.  
Toch is de revisie goed geweest want de Nekaf accelereert zoals ie nog nooit gedaan heeft en reageert veel beter op het gas. De hele auto is een stuk feller geworden.
Als we thuiskomen gaan we nog een uurtje zitten denken en komen langzaam tot de conclusie dat de brandstofpomp niet goed is. Dat wordt bevestigd door de handleiding. Inhouden bij gasgeven ligt aan de carburateur (vervang de carburateur) of aan de brandstofpomp (vervang de brandstofpomp) Komt er wel genoeg benzine in de carburateur? Geeft de pomp wel voldoende druk? In ieder geval doet de handpomp het niet.
De volgende dag contacteer ik Chris van www.jeepfan42.nl. Hij heeft er veel verstand van. Hij geeft aan de boel eerst maar eens door te meten en is bereid mijn zijn meter te lenen. Het is me echter te ver weg om even 2x heen en weer te rijden. Ik houd zijn aanbod in mijn achterhoofd. Volgende maand of zo kijk ik die pomp na.
Nu eerst mijn duim rust geven.
   











zondag 25 augustus 2013

De bak, deel 4

Zo was ie, iets meer dan een jaar geleden:













En zo sleepten we hem eind augustus 2012 naar de schuur van AJ:












En vanmiddag, eind augustus 2013, tijdens een ritje om het Snitser Mar:

Ik ben er best wel trots op. Maar, wat een werk.

De afgelopen twee weken ben ik iedere avond en ieder vrij uur met de zijkanten bezig geweest. Dat was een klus waar ik als een berg tegenop zag. Ik had zelfs al info gezocht over zandstralen. Uiteindelijk had ik al mijn moed en werklust verzameld om stukje bij beetje met de beide zijkanten te beginnen. Eerst met de hand met schuurpapier 60, daarna met de schuurmachine met korrel 120 en 240, daarna zinkspray en als afsluiting 5 of 6 lagen verf.
Wanneer ik door de week op m'n werk zat kreeg ik regelmatig opmerkingen dat ik zulke leuke zwarte lijntjes rond mijn ogen had. Dat was stof dat na 2 dagen nog steeds via mijn traanvocht op mijn wangen terecht kwam. Een tip dus voor iedereen: DRAAG EEN STOFMASKER!!!!!!!!!!!ALTIJD!!!!!!!!!!!

Vrijdagmiddag en gister heb ik de laatste hand gelegd aan de zijkanten.

Uiteraard kwam ik al krabbend weer een sticker tegen waar door Jan Soldaat gewoon overheen geschilderd was.









En na uren en uren schuren en spuiten het resultaat:













En nog één:

En natuurlijk de originele details: roestig onder ik-weet-niet-hoeveel lagen verf: "Made in USA"


Terwijl de verf droogt kijk ik naar de volgende klus: de gereedschapbak.
Daar is op zich niks mis mee, alleen het rubber ligt er los in en de grendel is weg. Dat rubber zit zo weer vast maar ik vraag me af hoe het met de sluiting zit. Ik kan daar nergens in de handleiding iets over vinden en de enige foto's staan heel klein op de site van Jeepfan. Daar moet ik nog eens rustig over nadenken.

 Zondagmiddag ben ik zo'n beetje klaar en heb ook niet zoveel zin meer. Het is prachtig weer dus mijn lief wil graag een stukje rijden. Dat is net als een paar weken geleden geweldig. Alleen....de motor stottert en brobbelt als ik na iedere versnelling gas geef. Gelukkig heb ik de revisieset voor de carburateur die ik bij Wilco in Schijndel gekocht heb, binnen gekregen. Het volgende hoofdstuk heet dus: "Revisie van de carburateur."

vrijdag 16 augustus 2013

De bak, deel 3

Vorige week hebben we minimaal een uur zitten kloten om de claxon weer op z,n plek te krijgen. Uiteindelijk zijn we daarmee maar gestopt. Zondagavond kreeg ik een lumineuze tip van Chris Jeepfan42 en maandag zat de claxon weer op z,n plek. Waar een rubbertje al niet goed voor is.
De rest van de week ben ik bezig geweest met de bak. Behalve voor de driekleur en het legerkorpsembleem gebruik ik geen stickers. Dat is wel extra werk maar het is veel authentieker. Ik ben redelijk tevreden over het resultaat. De zwarte strook is matte modelbouwverf en de witte letters zijn met mat witte modelbouwverf getamponneerd. Dat blijft overigens moeilijk met die scherp gepunte letters.

Het behandelde deel loopt ongeveer tot de richtingaanwijzer.




   Detail

zondag 11 augustus 2013

De stuurinrichting

Hoewel ik er inmiddels volledig aan gewend ben, stuurt de Nekaf zwaar, althans, dat denken we. We hebben echter geen referentie omdat geen van ons ooit in een andere Nekaf heeft gereden. Maar één ding staat als een paal boven water: de stuurinrichting deugt niet: het stuurhuis lekt olie en de stuurstang staat onder spanning.
We beginnen met het stuurhuis. We doen zoveel mogelijk volgens de handleiding. Helaas niet helemaal: in de handleiding staat dat je de claxongeleider niet verder dan 10 cm uit het stuurhuis moet halen als je niet zeker weet dat je het hele stuurhuis open gaat maken. Ik trek hem er zonder enig probleem helemaal uit. Had ik het maar niet gedaan!
Dan willen we het stuur er af halen. Dat moet, omdat je anders de stuurstang er niet uit krijgt en dan ook het huis er niet uit krijgt. Voor het verwijderen van het stuur moet je speciaal gereedschap hebben. Dat hebben we niet maar met een poelmietrekker moet het ook lukken. Die houdt echter niet dus moeten we MacGyver-techniek gebruiken.

Het is ongelooflijk maar het stuur wil met geen mogelijkheid los. De dikste en zwaarste steeksleutels die ik heb, staan op een gegeven moment krom (!) maar het stuur geeft geen krimp. Omdat ik bang wordt dat de boel breekt of los schiet en dan dwars door het raam gaat (of door m'n keel) besluiten we na twee uren te stoppen. Het stuur zit er conisch op maar is kennelijk ooit veel te vast gemonteerd.  
Dat is een zeer ernstige tegenslag omdat het stuurhuis 100% zeker niet deugt.

Dan pakken we het volgende deel: alle kogelverbindingen omdat je, als op al die delen een mm speling zit, een totale speling hebt die fors is. Op de wielen zit helemaal geen speling. Hoe hard ik ook ruk, er zit geen speling in de fuseehuizen. Dat is gelukkig een positief punt.
Voor we verder gaan houden we pauze en rijden langs Erik, de Landrovergarage in Harlingen. Hij heeft een Nekaf en rijdt dagelijks in oude Laro's. Hij rijdt een stuk in de Nekaf en concludeert dat "de Nekaf prima stuurt en helemaal niet zwaarder dan zijn Nekaf of verschillende van zijn Laro's." Hij raadt ons aan er niets aan te doen.
Toch willen we nog even wat onderzoek doen. Ik probeer een hele tijd de kogelverbinding op het spoorstangeinde los te krijgen om de centrale stuurarm op speling te kunnen controleren. Dat lukt echter ook niet omdat ook daar bijzonder gereedschap voor nodig is. Dat is dus wel K.. Niemand vertelt je dat je niet alleen nieuwe onderdelen nodig hebt als je wilt vervangen maar ook speciaal gereedschap.  

Toch durven we te concluderen dat die kogels allemaal wel aardig goed zijn. Als laatste besluiten we iets te doen waar we alleen maar een eindje touw voor nodig hebben: Toespoor controleren.
Hadden we dat maar als eerste gedaan. We hadden een hard hoofd in deze simpele methode met het touwtje maar het werkt wonderwel. Dan blijkt dat het linker wiel prima spoort maar dat het rechter wiel 2 centimeter uit het lood staat. Dat is fors want het mag tussen de 0,6 en 1,2 mm zijn.
Het lukt ons om het toespoor te stellen omdat de moeren van de spoorstangen gelukkig wel los willen.

Als allerlaatste pomp ik de fuseehuizen helemaal vol met vet.
Dan is de dag voor bij en gaan we proefrijden. De Nekaf rijdt duidelijk veel beter. Hij zwabbert niet meer en is veel rustiger op het stuur.
Toch bevalt het stuurhuis me niet. Als ik ooit dat speciale gereedschap krijg haal ik het hele huis er uit.
De volgende dag doen we de laatste klusjes. Als laatste probeer ik de claxon er weer op te krijgen. Dat lukt dus met geen mogelijkheid. Op het Jeepforum staat ergens als antwoord op een vraag: "gewoon doorpielen" maar na een uur geven we het op. Des te meer reden het stuurhuis te demonteren.

AJ vertrekt na de laatste klus. Ik heb echter nog tijd en ga met de linker zijkant van de bak aan de gang. Dat is hard nodig. De nieuwe staalplaat in de zijkant ziet er namelijk niet uit en roest alweer.
 

   
  














Nog een stukje originele schoolbordverf. (9cm breed)

Een stotterende motor

Een tijd geleden hebben AJ en ik afgesproken om een paar dagen te sleutelen aan de stuurinrichting van de Nekaf. Zoals ik al een paar keer heb gezegd stuurt de Nekaf zwaar. Daarnaast heb ik bij lage snelheden heel af en toe last van shimmyen. Dat gebeurt dan niet tijdens het terrein-rijden maar wanneer ik over slechte klinkerwegen rijd. Donderdagavond haal ik AJ met de Nekaf op. Het valt hem gelijk op dat de motor sputtert als ik na het schakelen gas geef of als ik gas geef tijdens het rijden. Mij was het ook al opgevallen maar omdat het euvel zo geleidelijk was ontstaan had ik er geen aandacht aan besteed. Per slot van rekening loopt de Jeep stationair prachtig en start ie prima. AJ had echter gelijk toen ie zei dat we daar naar moesten kijken. Omdat het toch al einde van de middag was besloten we niet te beginnen met de stuurinrichting maar met de motor en te kiezen voor de meest waarschijnlijke oorzaak: een verkeerde lucht-brandstofverhouding.
In vijf minuten had ik de carburateur van de motor af. De Nekaf is qua bereikbaarheid van de motor een perfecte auto.
Tot onze verbazing zat er vies stof onder in de vlotterkamer. Dat is vreemd omdat we het ding vorig jaar helemaal schoongemaakt hebben. Omdat we toch bezig waren besloten we de carburateur helemaal open te maken. Toen ik de deksel verwijderde van iets waarvan we denken dat het de acceleratie-kamer is, viel uit de deksel daarvan een sproeier op de grond. Die vond ik gelukkig heel snel terug. Wat ik niet wist was dat die sproeier vast wordt gehouden met een staafje van 1 cm lang en 1 mm dik. Dat staafje lag dus ook ergens op de grond. Wist ik veel.
Na het schoonmaken van alle onderdelen monteerden we, omstreeks 22.00 uur, de carburateur weer op de auto. Daarna kreeg ik hem echter met geen mogelijkheid aan de praat dus begonnen we langzaam te vermoeden dat we nog een onderdeel misten. Na enig zoeken op de plek waar ook de sproeier had gelegen vonden we het staafje. Om 23.00 uur hadden we de carburateur weer gedemonteerd, het staafje er in gezet en weer op de auto geplaatst. Een record! Oh ja, hij startte gelijk.
   

Acceleratie kamer met membraan en sproeier. (staafje lag toen nog op de grond)









Om het verhaal af te maken: het schoonmaken van de carburateur hielp niet de storing op te lossen.
AJ blijft nadenken over de oorzaak van het inhouden maar alle experts zijn het eens: als de bougies goed zijn (ja) de ontsteking goed (ja) de bougiekabels goed (waarschijnlijk wel) en de kleppen allemaal goed staan (ja) dan moet het de carburateur zijn. De volgende dag experimenteren  we langdurig met de mengselschroef. Het is opvallend dat ik die wel 6 of 7 slagen kan draaien zonder dat er iets gebeurt. De garagehouder die we raadplegen is gespecialiseerd in oude Landrovers en heeft ook een Nekaf. Hij zegt dat de carburateur na al die jaren andere specificaties heeft qua lucht-brandstofmengsel dan een nieuwe. Na heel lang experimenteren wordt het sputteren iets minder maar het gaat niet weg. Wel zijn we er achter dat verschillende carburateurdelen, waaronder de accelaratiesproeier, sporen van slijtage vertonen. We spreken af dat ik binnenkort een revisie-setje koop en monteer. Wordt vervolgd.
  Nu wordt het tijd met de stuurinrichting bezig te gaan.

dinsdag 6 augustus 2013

De bak, deel 2

Maar ook......rijden. Op verzoek van mijn lief zijn we afgelopen zondag weer op pad geweest. Koelbox achterin en 160 km door Friesland. Helemaal goed!


                     Hallum (Noordelijke zeedijk)                            











Hege Beintum (hoogste terp van Nederland)










Hoewel de Nekaf zich motorisch perfect hield in de warmte (nog geen drup olie of koelvloeistof bij hoeven vullen) was niet alles goed. Onderweg kreeg ik, rijdend over kasseien, twee maal zodanig last van shimmyen dat ik heel rustig af moest remmen om het stuur weer onder controle te krijgen. Gelukkig staat de afspraak met AJ vast en komend weekend trekken we de hele stuurinrichting uit elkaar. Wilco (Nekafonline) heeft al aangegeven dat ie alle onderdelen op voorraad heeft.

Thuisgekomen had ik geen zin lui in de tuin te zitten dus trok ik de oude kleren weer aan om nog een uurtje te schuren.

 
Afgelopen dagen heb ik na mijn werk de gelaste plek 5x met autoplamuur en schuurmachine gedaan tot ie eindelijk zo glad was als een babykont. Vanavond heb ik de eerste twee lagen verf op het geheel gespoten. Foto's volgen.............

zaterdag 3 augustus 2013

De bak. Deel 1.

Ik krijg er steeds meer lol in nu de Nekaf zo mooi wordt dus  ik kan niet wachten om de brandblusser aan te brengen.
Hij past precies in het houdertje van een kleine moderne poederblusser. Het komend jaar ga ik op zoek naar een replica of originele houder.

Daarna begin ik met de rechter zijkant van de bak. Dat is heel veel werk. Het acculaadpunt is voorzien van ik-weet-niet-hoeveel lagen verf en de schroefdop bladdert helemaal. Die aluminium dop maak ik dus wel kaal waarbij een Nederlandse tekst tevoorschijn komt. Geinig.

Het kost echter zoveel tijd dat ik er na een paar uur mee stop. Morgen eerst weer een stuk rijden en daarna verder schuren. Dat zal waarschijnlijk sneller gaan want dat is rechttoe rechtaan.

Rijden en restaureren

Het blijft on-Nederlands mooi weer dus maak ik iedere dag een rit. Tussendoor ben ik aan het schuren en spuiten omdat ik eindelijk buiten kan werken en de garage dan een klein beetje stofvrij blijft.
Ik heb al een paar flinke buien op de Nekaf gehad waarbij vooral het deel tussen raam en motorkap het zwaar te verduren heeft omdat precies dat deel de meeste water van de gevel krijgt als het regent. Mijn carport is namelijk niet een echte carport en maar een meter of twee lang. Rondom de accubak begint het dan ook al een beetje te roesten.
Ik schuur het hele deel eerst met grof schuurpapier met de hand en maak het glad met de schuurmachine. Dat werkt het beste. Ik maak de auto niet meer helemaal kaal. Het eindresultaat blijft net zo mooi als ik het "gewoon" glad schuur ipv kaal. Onder het schuren kom ik de tekst "24 V" tegen boven het contact van het acculaadpunt aan de zijkant. Dat is prachtig want nu weet ik zeker waar de tekst origineel stond.  
Na 5 lagen groene verf kan ik proberen met de sjablonen de tekst aan te brengen.
De eerste poging met een klein penseeltje gaat helemaal fout. Ik veeg de witte verf weg en breng nog een laag groen aan.
Daarna ga ik een uurtje oefenen op oude stukken metaal. Na verloop van tijd weet ik hoe het moet:
Gebruik een penseel met korte borstelhartjes en zo weinig mogelijk zeer dikke verf. Het is beter 3x op dezelfde plek met weinig verf te tamponeren dan 1x teveel verf te gebruiken die uitloopt.
Het resultaat is zo mooi dat ik ook de tekst boven de voorwielen aanbreng.

 
 Precies zoals het origineel.













Verf is zoveel mooier dan stickers!










De volgende dag ga ik eindelijk naar mijn maat Doede. Na een bak koffie maken we een rit van meer dan 100km door het (zomers) prachtige landschap van Noord Friesland. We komen op plekken waar ik geen weet van had. Geweldig. Op de terugweg krijg ik de lang beloofde brandblusser.Geweldig!

Hij is zelfs nog helemaal vol. Voor zo'n klein apparaat is ie erg zwaar. Het zegel ontbreekt dus voor de veiligheid heb ik daar een Tie-ripje omheen gedaan.
Langzamerhand wordt de Nekaf steeds mooier.

De matte verf is kwetsbaar maar ik vind het veel mooier dan lak.